abelsgedichtensite - gelovend hopen

laatste zondag van Kerkelijk jaar

NET ALS VROEGER

 

M'n hoofd

boordevol gedachten

m'n hart

vol verdriet

loop ik naar een kerk

niet wetend 

wat ik moet verwachten.

 

Alleen al

dat de naam

daar wordt genoemd

van wie er niet meer is

van wie ik hou

bracht mij

naar dit kerkgebouw.

 

Binnen hoor ik

voor mij

niet onbekende 

lang geleden woorden

waar ik niets mee

had of kan

 

Nu zit ik

niet dat het moet

toch

met gevouwen handen

waarom 

denk ik dan

maar het voelt als goed.

 

Rustiger

ga ik weer naar huis

't was even

net als vroeger

 

 bij ons thuis.

 

 

                        Abel J.          

© 2017 abelsgedichten.nl/