laatste zondag van Kerkelijk jaar
NET ALS VROEGER
M'n hoofd
boordevol gedachten
m'n hart
vol verdriet
loop ik naar een kerk
niet wetend
wat ik moet verwachten.
Alleen al
dat de naam
daar wordt genoemd
van wie er niet meer is
van wie ik hou
bracht mij
naar dit kerkgebouw.
Binnen hoor ik
voor mij
niet onbekende
lang geleden woorden
waar ik niets mee
had of kan
Nu zit ik
niet dat het moet
toch
met gevouwen handen
waarom
denk ik dan
maar het voelt als goed.
Rustiger
ga ik weer naar huis
't was even
net als vroeger
bij ons thuis.
Abel J.